Ateizm, Tanrıya inanmamaq və ya dini inancın olmaması vəziyyəti olaraq tərif edilir. Tarixi, müasir dövrlərdəki inanc sistemlərindən daha dərin köklərə malikdir. Ateizmin tarixi aşağıdakı dövrləri əhatə edir:. Antik DönəmYunan Fəlsəfəsi: Antik Yunan fəlsəfəsində ateizmin formaları ortaya çıxdı. Filozoflar, məsələn, Epikür və Demokrit, dünyanın təbii səbəblərlə izah edilməsinin mümkünlüyünü irəlilədiblər.Brahmanizm: Hindistanda, bəzi Brahmanizm qrupları Tanrıların varlığını inkar edirdilər.. Orta əsrlər İslam Dönəmi: Orta əsrlərdə, müxtəlif dinlərə qarşı tənqidi yanaşmalar ortaya çıxdı. Məsələn, bəzi mütəfəkkirlər və fəlsəfələr Tanrının varlığına dair suallar irəli sürmüşdülər.Rönesans: Bu dövrdə elmi düşüncə və insan mərkəzli yanaşmalar ateizmin formalaşmasına şərait yaratdı.. Müasir Dönəm18-19-cu əsrlər: Aydınlanma dövründə fəlsəfi mübahisələr və elmi kəşflər ateizmi daha da gücləndirdi. İnsanın ağıllı və məntiqli bir varlıq olduğu anlayışı yayılmağa başladı.Karl Marks: Marksizmin inkişafı ilə ateizm sosial və siyasi kontekstə daxil oldu. Marks, dinin insanların mübarizə aparmalarını əngəllədiyini iddia etdi.20-ci əsr: Ateizm, ateist fəlsəfələrin, fəlsəfi mübahisələrin və elmi kəşflərin artması ilə daha da genişləndi. Nietzsche, “Tanrı ölüdür” deyərək, dinin cəmiyyət üzərindəki təsirini sorğuladı.. İndiki DövrMüasir dövrdə ateizm, elmi düşüncənin və dünyagörüşünün tələbləri ilə formalaşmağa davam edir. Ateist təşkilatlar və hərəkatlar dünya üzrə yayılmağa başlayıb, elmi anlayışların ön planda olduğu bir həyat tərzi qəbul edilir.Ateizmin tarixi, həmçinin insanların din, inanc və etik dəyərlərlə olan münasibətlərini də əhatə edir. Bu tarix boyunca ateizm müxtəlif mədəniyyətlərdə fərqli şəkildə formalaşıb və inkişaf edib.
